Okitask инструкция по применению

Нексиум таблетки, покрытые оболочкой: инструкция, описание PharmPrice

Лекарственная форма

Таблетки, покрытые оболочкой, 20 мг и 40 мг

Одна таблетка содержит

активное вещество - эзомепразола магния тригидрат 22,30 мг или 44,50 мг, что соответствует 20 мг и 40 мг эзомепразола,

вспомогательные вещества: глицерил моностеарат 40-55, гипролоза, гипромеллоза, железа оксид красный, железа оксид желтый (для дозировки 20 мг), магния стеарат, метакриловой и этакриловой кислот сополимер (1:1), целлюлоза микрокристаллическая, парафин синтетический, макрогол, полисорбат 80, кросповидон, натрия стеарилфумарат, сахар сферические гранулы, титана диоксид, тальк, триэтилцитрат.

Таблетки 20 мг: светло-розовые продолговатой двояковыпуклой формы, покрытые оболочкой, с гравировкой 20 mG на одной стороне и А/ЕН на другой стороне.

Таблетки 40 мг: розовые продолговатой двояковыпуклой формы таблетки, покрытые оболочкой, с гравировкой 40 mG на одной стороне и A/ЕI на другой стороне.

Фармакотерапевтическая группа

Противоязвенные препараты и препараты для лечения гастроэзофагеального рефлюкса (GORD). Ингибиторы протонового насоса. Эзомепразол.

Код АТХ А02ВС05

Фармакологические свойства Фармакокинетика

Эзомепразол неустойчив в кислой среде, поэтому для перорального применения используют таблетки, содержащие гранулы препарата, оболочка которых устойчива к действию желудочного сока. Препарат быстро абсорбируется: максимальная концентрация в плазме достигается через 1-2 часа после приема. Абсолютная биодоступность эзомепразола после однократного приема дозы 40 мг составляет 64% и возрастает до 89% на фоне ежедневного приема один раз в сутки. Для дозы 20 мг эзомепразола эти показатели составляют 50% и 68%, соответственно. Объем распределения при равновесной концентрации у здоровых людей составляет приблизительно 0,22 л/кг массы тела. Эзомепразол связывается с белками плазмы на 97%.

Прием пищи замедляет и снижает всасывание эзомепразола в желудке, однако это не оказывает существенного влияния на эффективность ингибирования секреции соляной кислоты.

Эзомепразол подвергается метаболизму с участием системы цитохрома Р450 (CYP). Основная часть метаболизируется при участии специфической полиморфной изоформы СYР2С19, при этом образуются гидрокси- и деметилированные метаболиты эзомепразола. Метаболизм оставшейся части осуществляется другой специфической изоформой CYP3A4; при этом образуется сульфопроизводное эзомепразола, являющееся основным метаболитом, определяемым в плазме.

Параметры, приведенные ниже, отражают, в основном, характер фармакокинетики у пациентов с активным ферментом CYP2C19 (пациенты с активным метаболизмом).

Общий клиренс составляет примерно 17 л/ч после однократного приема препарата и 9 л/ч – после многократного приема. Период полувыведения составляет 1,3 часа при систематическом приеме один раз в сутки. Площадь под кривой «концентрация–время» (AUC) возрастает при повторном приеме эзомепразола. Дозазависимое увеличение AUC при повторном приеме эзомепразола носит нелинейный характер, что является следствием снижения метаболизма при “первом прохождении” через печень, а также снижением системного клиренса, вероятно, вызванного ингибированием фермента CYP2C19 эзомепразолом и/или его сульфосодержащим метаболитом. При ежедневном приеме один раз в сутки эзомепразол полностью выводится из плазмы крови в перерыве между приемами и не кумулирует.

Основные метаболиты эзомепразола не влияют на секрецию желудочной кислоты. При пероральном применении до 80% дозы выводится в виде метаболитов с мочой, остальное количество выводится с фекалиями. В моче обнаруживается менее 1% неизмененного эзомепразола.

Особенности фармакокинетики в некоторых группах пациентов: Приблизительно у 2,9±1,5% населения снижена активность изофермента CYP2C19. У таких пациентов метаболизм эзомепразола, в основном, осуществляется в результате действия CYP3A4. При систематическом приеме 40 мг эзомепразола однократно в сутки среднее значение АUС на 100% превышает значение этого параметра у пациентов с повышенной активностью изофермента CYP2C19. Средние значения максимальных концентраций в плазме у пациентов со сниженной активностью изофермента повышены приблизительно на 60%. Указанные особенности не влияют на дозу и способ применения эзомепразола.

У пациентов пожилого возраста (71-80 лет) метаболизм эзомепразола не претерпевает значительных изменений.

После однократного приема 40 мг эзомепразола среднее значение АUС у женщин на 30% превышает таковое у мужчин. При ежедневном приеме препарата один раз в сутки различий в фармакокинетике у мужчин и женщин не отмечается. Указанные особенности не влияют на дозу и способ применения эзомепразола.

У пациентов с легкой и умеренной печеночной недостаточностью метаболизм эзомепразола может нарушаться. У пациентов с тяжелой печеночной недостаточностью скорость метаболизма снижена, что приводит к увеличению значения АUС для эзомепразола в 2 раза.

Изучение фармакокинетики у пациентов с почечной недостаточностью не проводилось. Поскольку через почки осуществляется выведение не самого эзомепразола, а его метаболитов, можно полагать, что метаболизм эзомепразола у пациентов с почечной недостаточностью не изменяется.

У детей в возрасте 12-18 лет после повторного приема 20 мг и 40 мг эзомепразола значение АUС и время достижения максимальной концентрации (tmax) в плазме крови было сходно со значениями АUС и tmax у взрослых.

Фармакодинамика

Нексиум снижает секрецию кислоты в желудке путем специфического ингибирования протонного насоса в париетальных клетках, является S-изомером омепразола. S - и R -изомеры омепразола обладают сходной фармакодинамической активностью.

Нексиум является слабым основанием, накапливается в секреторных канальцев париетальных клеток в кислой среде, где активируется и ингибирует протонный насос – фермент Н + ,К + -АТФазу. Эзомепразол ингибирует как базальную, так и стимулированную секрецию кислоты. Действие эзомепразола развивается в течение 1 часа после перорального приема 20 мг или 40 мг. При ежедневном приеме препарата в течение 5 дней в дозе 20 мг один раз в сутки средняя максимальная концентрация кислоты после стимуляции пентагастрином снижается на 90% (при измерении концентрации кислоты через 6-7 часов после приема препарата на 5-й день терапии). У пациентов с гастро-эзофагеальной рефлюксной болезнью (ГЭРБ) и наличием клинических симптомов через 5 дней ежедневного перорального приема эзомепразола в дозе 20 мг или 40 мг значение внутрижелудочного рН выше 4 поддерживалось в течение, в среднем, 13 и 17 часов из 24 часов. На фоне приёма эзомепразола в дозе 20 мг в сутки значение внутрижелудочного рН выше 4 поддерживалось не менее 8, 12 и 16 часов у 76%, 54% и 24% пациентов, соответственно. Для 40 мг эзомепразола это соотношение составляет 97%, 92% и 56%, соответственно.

Терапевтический эффект, достигаемый в результате ингибирования секреции кислоты

При приеме Нексиума в дозе 40 мг заживление рефлюкс-эзофагита наступает приблизительно у 78% пациентов через 4 недели терапии и у 93% - через 8 недель терапии.

Лечение Нексиумом в дозе 20 мг 2 раза в сутки в комбинации с соответствующими антибиотиками в течение одной недели приводит к успешной эрадикации Helicobacterpylori приблизительно у 90% пациентов. Пациентам с неосложненной язвенной болезнью после недельного эрадикационного курса не требуется последующей монотерапии антисекреторными препаратами для заживления язвы и устранения симптомов.

Показания к применению

- гастро-эзофагеальная рефлюксная болезнь: эрозивный рефлюкс-эзофагит, длительное поддерживающее лечение после заживления эрозивного рефлюкс- эзофагита для предотвращения рецидива, симптоматическое лечение гастро-эзофагеальной рефлюксной болезни

- эрадикация Helicobacterpylori в составе комбинированной антибактериальной терапии при язвенной болезни желудка и двенадцатиперстной кишки, ассоциированной с Helicobacterpylori

- длительная кислотоподавляющая терапия у пациентов, перенесших кровотечение из пептической язвы (после внутривенного применения препаратов, понижающих секрецию желез желудка, для профилактики рецидива)

- гастропатии, связанные с длительным приемом нестероидных противовоспалительных средств

- синдром Золлингера-Эллисона или другие состояния, характеризующиеся патологической гиперсекрецией, в том числе, и идиопатическая гиперсекреция

- профилактика язвы желудка и двенадцатиперстной кишки, связанной с приёмом нестероидных противовоспалительных средств у пациентов, относящихся к группе риска

Способ применения и дозы

Внутрь. Таблетку следует глотать целиком, запивая водой. Таблетки нельзя разжевывать или дробить. Для пациентов с затруднением глотания можно растворять таблетки в половине стакана негазированной воды (не следует использовать другие жидкости, так как защитная оболочка микрогранул может раствориться), размешивая до распадения таблетки, после чего взвесь микрогранул следует выпить сразу или в течение 30 минут, после чего снова наполнить стакан водой наполовину, размешать остатки и выпить. Не следует разжевывать или дробить микрогранулы. Пациенты, которые не могут глотать, таблетки следует растворять в воде и вводить через назогастральный зонд.

Взрослые и дети с 12 лет

Гастро-эзофагеальная рефлюксная болезнь

По 40 мг один раз в сутки в течение 4-х недель. Рекомендуется дополнительный 4-х недельный курс лечения в случаях, когда после первого курса заживление эзофагита не наступает или сохраняются симптомы.

Длительное поддерживающее лечение после заживления эрозивного рефлюкс-эзофагита для предотвращения рецидива

По 20 мг один раз в сутки.

Симптоматическое лечение гастроэзофагеальной рефлюксной болезни

20 мг один раз в сутки – пациентам без эзофагита. Если после 4-х недель лечения симптомы не исчезают, следует провести дополнительное обследование пациента. После устранения симптомов заболевания можно перейти на режим приёма препарата “при необходимости”, т.е. принимать Нексиум по 20 мг один раз в сутки при возобновлении симптомов. Для пациентов, принимающих НПВП и относящихся к группе риска развития язвы желудка или двенадцатиперстной кишки, не рекомендуется продлевать лечение в режиме «при необходимости».

В составе комбинированной терапии для эрадикации с Helicobacterpylori лечение язвы двенадцатиперстной кишки, ассоциированной с Helicobacterpylori. Нексиум 20 мг, амоксициллин 1 г и кларитромицин 500 мг. Все препараты принимаются два раза в сутки в течение 1 недели.

Длительная кислотоподавляющая терапия у пациентов, перенесших кровотечение из пептической язвы (после внутривенного применения препаратов, понижающих секрецию желез желудка, для профилактики рецидива)

Нексиум 40 мг 1 раз в сутки в течение 4 недель после окончания внутривенной терапии препаратами, понижающими секрецию желез желудка.

Пациенты, длительно принимающие НПВС

Лечение язвы желудка, связанной с приёмом НПВС: Нексиум 20 мг или 40 мг один раз в сутки. Длительность лечения составляет 4-8 недель.

Профилактика язвы желудка и двенадцатиперстной кишки, связанной с приёмом НПВС

Нексиум 20 мг или 40 мг один раз в сутки.

Состояния, связанные с патологической гиперсекрецией, в том числе, синдром Золлингера-Эллисона и идиопатическая гиперсекреция

Рекомендуемая начальная доза - Нексиум 40 мг два раза в сутки.

В дальнейшем доза подбирается индивидуально, длительность лечения определяется клинической картиной заболевания.

Имеется опыт применения препарата в дозах до 120 мг 2 раза в сутки.

Введение препарата через назогастральный зонд

1. Поместите таблетку в шприц и заполните шприц 25 мл воды и приблизительно 5 мл воздуха. Для некоторых зондов может потребоваться разведение препарата в 50 мл питьевой воды для того, чтобы предотвратить засорение зонда гранулами таблетки.

2. Взболтайте содержимое шприца в течение примерно двух минут для растворения таблетки.

3. Держите шприц наконечником вверх и убедитесь, что наконечник не засорился.

4. Введите наконечник шприца в зонд, продолжая удерживать его направленным вверх.

5. Встряхните шприц и переверните его наконечником вниз. Немедленно введите 5-10 мл растворенного препарата в зонд. После введения верните шприц в прежнее положение и взболтайте (шприц должен удерживаться наконечником вверх для избежания засорения наконечника).

6. Переверните шприц наконечником вниз и введите еще 5-10 мл препарата в зонд. Повторите данную операцию, пока шприц не будет пуст.

7. В случае остатка части препарата в виде осадка в шприце заполните шприц 25 мл воды и 5 мл воздуха и повторите операции, описанные в пункте 5.

Побочные действия

Частые (>1/100, <1/10)

- боль в животе, диарея, метеоризм, тошнота, рвота, запор

Менее частые (>1/1000, <1/100)

- дерматит, зуд, крапивница, сыпь

- бессонница, парестезия, сонливость

- повышение активности “печеночных” ферментов

- аллергические реакции: лихорадка, ангионевротический отек, анафилактоидная реакция/шок

- возбуждение, депрессия, недомогание, замешательство

- стоматит и желудочно-кишечный кандидоз

- гепатит с (или без) желтухой

- артралгии, миалгии, риск развития переломов позвоночника, шейки бедра, запястья

Очень редкие (<1/10000)

- галлюцинации (преимущественно у ослабленных пациентов), агрессивное поведение

- печеночная недостаточность, печеночная энцефалопатия

- мультиформная экссудативная эритема

- токсический эпидермальный некролиз

- гипомагнезиемия, тяжелая гипомагнезиемия может привести к гипокальциемии

Сообщалось об отдельных случаях необратимого нарушения зрения при приеме высоких доз у пациентов в критическом состоянии, причинно-следственной связи с приемом препарата не установлено.

Противопоказания

- повышенная чувствительность к эзомепразолу, замещенным бензимидазолам или другим ингредиентам, входящим в состав препарата

- наследственная непереносимость фруктозы

- глюкозо–галактозная мальабсорбция или сахаразо–изомальтазная недостаточность

- одновременный прием с нелфинавиром

- детский возраст до 12 лет при ГЭРБ

- детский и подростковый возраст до 18 лет по другим показаниям, кроме

гастроэзофагеальной рефлюксной болезни

- тяжелая почечная недостаточность

Лекарственные взаимодействия

Подавление кислотности желудочного сока на фоне лечения эзомепразолом и другими ингибиторами протонной помпы может привести к изменению абсорбции препаратов, всасывание которых зависит от кислотности среды. Эзомепразол, как и другие препараты, снижающие секрецию кислоты в желудке, может приводить к снижению абсорбции кетоконазола, итраконазола и эрлотиниба. В то же время при совместном приеме эзомепразола с дигоксином, концентрация последнего может увеличиваться. При совместном приеме ИПП и метотрексата, отмечается увеличение концентрации у некоторых пациентов. При применении метотрексата в высоких дозах необходимо приостановить прием эзомепразола.

В случаях, когда атазанавир и нелфинавир принимались одновременно с омепразолом, было отмечено понижение уровня этих препаратов в сыворотке, поэтому их сочетанное применение следует избегать. Совместное назначение омепразола в дозе 40 мг в один раз сутки и атазанавира 300 мг/ритонавира 100 мг приводило к существенному снижению значений AUC, а также максимальной и минимальной концентраций атазанавира. Увеличение дозы атазанавира до 400 мг не компенсировало влияния омепразола на концентрацию атазанавира. Поэтому не следует назначать эзомепразол совместно с атазанавиром, а одновременное назначение эзомепразола и нелфинавира исключается.

Эзомепразол ингибирует CYP2C19 - основной фермент, участвующий в его метаболизме. Соответственно, совместное применение эзомепразола с другими препаратами, в метаболизме которых принимает участие CYP2C19, такими как диазепам, циталопрам, имипрамин, кломипрамин, фенитоин и др. может привести к повышению концентраций этих препаратов в плазме, что, в свою очередь, может потребовать снижения дозы. Об этом взаимодействии особенно важно помнить при назначении Нексиума в режиме «по необходимости». При совместном приеме 30 мг эзомепразола и диазепама, который является субстратом цитохрома CYP2C19, отмечается снижение клиренса диазепама на 45%.

Назначение эзомепразола в дозе 40 мг приводило к повышению остаточной концентрации фенитоина у пациентов с эпилепсией на 13%. В связи с этим рекомендуется контролировать концентрации фенитоина в плазме в начале лечения эзомепразолом и при его отмене.

Совместный прием варфарина с 40 мг эзомепразола не приводит к изменению времени коагуляции у пациентов, длительно принимающих варфарин. Однако сообщалось о нескольких случаях клинически значимого повышения индекса МНО (международное нормализованное отношение) при совместном применении варфарина и эзомепразола. Поэтому в начале и по окончании совместного применения этих препаратов рекомендуется контролировать МНО.

Совместный прием цизаприда с 40 мг эзомепразола приводит к повышению значений фармакокинетических параметров цизаприда у здоровых добровольцев: AUC - на 32% и периода полувыведения на 31%, однако максимальная концентрация цизаприда в плазме при этом значительно не изменяется. Незначительное удлинение интервала QT, которое наблюдалось при монотерапии цизапридом, при добавлении Нексиума не увеличивалось.

Нексиум не вызывает клинически значимых изменений фармакокинетики амоксициллина и хинидина.

Совместное назначение с эзомепразолом приводило к увеличению концентрации такролимуса в сыворотке.

Исследования по оценке краткосрочного совместного применения эзомепразола и напроксена или рофекоксиба не выявили клинически значимого фармакокинетического взаимодействия.

В метаболизме эзомепразола принимают участие CYP2C19 и CYP3A4. Совместное применение эзомепразола с кларитромицином (500 мг 2 раза в сутки), который ингибирует CYP3А4, приводит к увеличению значения AUC эзомепразола в 2 раза. Совместное применение эзомепразола и комбинированного ингибитора CYP3А4 и CYP2C19, например, вориконазола, может приводить к более чем 2-х кратному увеличению значения AUC для эзомепразола. В таких случаях не требуется коррекции дозы эзомепразола.

Следует избегать совместного применения эзомепразола и клопидогреля.

Особые указания

При наличии любых тревожных симптомов (например, таких как значительная спонтанная потеря массы тела, повторная рвота, дисфагия, рвота с примесью крови или мелена), а также при наличии язвы желудка (или при подозрении на язву желудка) следует исключить наличие злокачественного новообразования, поскольку лечение Нексиумом может привести к сглаживанию симптоматики и отсрочить постановку диагноза.

Пациенты, принимающие препарат в течение длительного периода (особенно более года), должны находиться под регулярным наблюдением врача.

Пациенты, принимающие Нексиум «по необходимости», должны быть проинструктированы о необходимости связаться со своим врачом при изменении характера симптомов. Принимая во внимание колебания концентрации эзомепразола в плазме при назначении терапии «по необходимости», следует учитывать взаимодействие препарата с другими лекарственными средствами.

При назначении Нексиума для эрадикации Helicobacterpylori должна учитываться возможность лекарственных взаимодействий для всех компонентов тройной терапии. Кларитромицин является мощным ингибитором CYP3А4, поэтому при назначении эрадикационной терапии пациентам, получающим другие препараты, метаболизирующиеся с участием CYP3А4 (например, цисаприда) необходимо учитывать возможные противопоказания и взаимодействия кларитромицина с этими лекарственными средствами.

Таблетки Нексиума содержат сахарозу, поэтому они противопоказаны пациентам с наследственной непереносимостью фруктозы, глюкозо-галактозной мальабсорбцией или сахаразо-изомальтазная недостаточность.

Лечение ингибиторами протонной помпы может привести к незначительному увеличению риска возникновения желудочно-кишечных инфекций, вызываемых Salmonella и Campylobacter .

У пациентов, принимающих антисекреторные препараты в течение длительного промежутка времени, чаще отмечается образование железистых кист в желудке. Эти явления обусловлены физиологическими изменениями в результате выраженного ингибирования секреции кислоты. Кисты доброкачественные и носят обратимый характер.

В ходе проведенных сравнительных исследований с ранитидином Нексиум показал лучшую эффективность в отношении заживления язв желудка у пациентов, получавших нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП), включая селективные ингибиторы циклоксигеназы-2 (ЦОГ-2).

Почечная недостаточность: коррекция дозы препарата не требуется.

Опыт применения Нексиума у пациентов с тяжелой почечной недостаточностью ограничен; в связи с этим, при назначении препарата таким пациентам следует соблюдать осторожность.

Печеночная недостаточность: при легкой и умеренной печеночной недостаточности коррекция дозы препарата не требуется.

Для пациентов с тяжелой печеночной недостаточностью не следует превышать максимальную суточную дозу - 20 мг.

Пациенты пожилого возраста: коррекция дозы препарата не требуется.

Беременность и лактация

Назначать препарат беременным следует только в том случае, когда ожидаемая польза для матери превышает возможный риск для плода.

Неизвестно выделяется ли эзомепразол с грудным молоком, поэтому не следует назначать Нексиум во время кормления грудью.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Учитывая побочные действия лекарственного средства, следует соблюдать осторожность при управлении транспортным средством или потенциально опасными механизмами.

Передозировка

Симптомы: усиления симптомов побочных эффектов

Лечение: симптоматическое. Специфические антидоты неизвестны. Эзомепразол связывается с белками плазмы, поэтому диализ малоэффективен.

Форма выпуска и упаковка

Таблетки, покрытые оболочкой, по 20 мг и 40 мг.

По 7 таблеток помещают в контурные ячейковые упаковки из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.

По 2 контурные упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в пачку картонную

Условия хранения

Хранить при температуре не выше 25°С.

Хранить в местах недоступных для детей!

Срок хранения Дәрілік түрі

Қабықпен қапталған 20 мг және 40 мг таблеткалар

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 20 мг және 40 мг эзомепразолға сәйкес 22,30 мг немесе 44,50 мг эзомепразолдың магний тригидраты,

қосымша заттар: глицерил моностеараты 40-55, гипролоза, гипромеллоза, темірдің қызыл тотығы, темірдің сары тотығы (20 мг доза үшін), магний стеараты, метакрил және этакрил қышқылдарының сополимері (1:1), микрокристалды целлюлоза, синтетикалық парафин, макрогол, полисорбат 80, кросповидон, натрий стеарилфумараты, қанттың сфералық түйіршіктері, титанның қостотығы, тальк, триэтилцитрат.

Сипаттамасы

20 мг таблеткалар: екі жақ беті дөңес, сопақша пішінді, бір жағында 20 mG, ал екінші жағында А/ЕН деген өрнегі бар, ашық-қызғылт түсті қабықпен қапталған.

40 мг таблеткалар: екі жақ беті дөңес, сопақша пішінді, бір жағында 40 mG, ал екінші жағында А/ЕІ деген өрнегі бар, қызғылт түсті қабықпен қапталған таблеткалар.

Фармакотерапиялық тобы

Ойық жараға қарсы препараттар және гастроэзофагеальді рефлюксті емдеуге арналған препараттар (GORD). Протонды сорғы тежегіштері. Эзомепразол.

АТХ коды А02ВС05

Фармакологиялық қасиеттері Фармакокинетикасы

Эзомепразол қышқыл ортада тұрақты емес, сондықтан ішу арқылы қолдану үшін құрамында қабығы асқазан сөлінің әсеріне төзімді препарат түйіршіктері бар таблеткалар пайдаланылады. Препарат жылдам сіңіріледі: плазмадағы ең жоғары концентрациясына қабылдағаннан кейін 1-2 сағаттан соң жетеді. 40 мг дозасын бір рет қабылдағаннан кейін эзомепразолдың нақты биожетімділігі 64% құрайды және тәулігіне бір рет күн сайын қабылдау аясында 89% дейін артады. Эзомепразолдың 20 мг дозасы үшін бұл көрсеткіштер, тиісінше, 50 және 68% құрайды. Дені сау адамдарда тепе-тең концентрациясы кезіндегі таралу көлемі шамамен әр кг дене салмағына 0,22 л құрайды. Эзомепразол плазма ақуыздарымен 97% байланысады.

Ас ішу асқазанда эзомепразолдың сіңуін баяулатады және төмендетеді, алайда бұл тұз қышқылы сөлінісін тежеу тиімділігіне елеулі ықпалын тигізбейді.

Эзомепразол Р450 (СҮР) цитохромы жүйесінің қатысуымен метаболизмге ұшырайды. Негізгі бөлігі спецификалық полиморфты СҮР2С19 изоформасының қатысуымен метаболизденеді, осы орайда эзомепразолдың гидрокси- және деметилденген метаболиттері түзіледі. Қалған бөлігінің метаболизмі басқа спецификалық СҮР3А4 изоформасымен жүзеге асады, бұл орайда плазмада анықталатын негізгі метаболит болып табылатын эзомепразол сульфотуындысы түзіледі.

Төменде келтірілген параметрлер, негізінен, белсенді CYP2C19 ферменті бар емделушілердегі (метаболизмі белсенді емделушілер) фармакокинетика сипатын көріністейді.

Жалпы клиренсі препаратты бір рет қабылдағаннан кейін шамамен сағатына 17 л және көп рет қабылдағаннан кейін сағатына 9 л құрайды. Жартылай шығарылу кезеңі тәулігіне бір рет жүйелі түрде қабылдаған кезде 1,3 сағат құрайды. Эзомепразолды қайта қабылдағанда «концентрация - уақыт» қисығы астындағы ауданы (АUС) ұлғаяды. АUС-тың дозаға тәуелді ұлғаюы эзомепразолды қайта қабылдаған кезде дозаға байланыссыз сипат алады, бұл эзомепразолдың және/немесе оның сульфоқұрамды метаболитінің CYP2C19 ферментін тежеуінен туындауы ықтимал бауыр арқылы «алғаш өту» кезінде метаболизм төмендеуінің, сондай-ақ жүйелі клиренс төмендеуінің салдары болып саналады. Тәулігіне бір рет күн сайын қабылдағанда эзомепразол қабылдаулар арасындағы үзілісте қан плазмасынан толық шығарылады және жинақталмайды.

Эзомепразолдың негізгі метаболиттері асқазан қышқылының сөлінісіне ықпал етпейді. Ішу арқылы қолданғанда доза 80%-ға дейін метаболиттер түрінде несеппен шығарылады, қалған бөлігі нәжіспен шығарылады. Өзгермеген эзомепразолдың 1%-дан азы несептен табылады

Емделушілердің кейбір топтарындағы фармакокинетика ерекшеліктері:

Шамамен тұрғындардың 2,9±1,5% СҮР2С19 ферментінің белсенділігі төмендеген. Мұндай емделушілерде эзомепразол метаболизмі, негізінен, СҮР3А4 әсер етуінің нәтижесінде жүзеге асады. 40 мг эзомепразолды тәулігіне бір рет жүйелі қабылдағанда орташа АUС мәні CYP2C19 изоферментінің белсенділігі жоғары емделушілердегі осы параметр мәнінен 100% асып кетеді. Изофермент белсенділігі төмендеп кеткен емделушілерде плазмадағы ең жоғары концентрациясының орташа мәндері шамамен 60% жоғарылаған. Аталған ерекшеліктер эзомепразолдың дозасына және қолдану тәсіліне ықпал етпейді.

Егде жастағы емделушілерде (71-80 жас) эзомепразол метаболизмі елеулі өзгерістерге ұшырамайды.

40 мг эзомепразолды бір рет қабылдағаннан кейін әйелдердегі орташа АUС мәні еркектердегі мәнінен 30% асып кетеді. Препаратты тәулігіне бір рет күнделікті қабылдағанда еркектер мен әйелдердің фармакокинетикасында айырмашылықтар болмайды. Аталған ерекшеліктер эзомепразолдың дозасына және қолдану тәсіліне әсер етпейді.

Бауырының жеңіл және орташа жеткіліксіздігі бар емделушілерде эзомепразол метаболизмі бұзылуы мүмкін. Бауыр жеткіліксіздігі ауыр емделушілерде метаболизм жылдамдығы төмендеген, ол эзомепразолға тән АUС мәнінің 2 есе артуына апарады.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар емделушілердің фармакокинетикасына зерттеу жүргізілген жоқ. Бүйрек арқылы эзомепразолдың өзінің емес, оның метаболиттерінің шығарылуы жүзеге асатындықтан, бүйрек жеткіліксіздігіне шалдыққан емделушілерде эзомепразол метаболизмі өзгермейді деп жорамалдауға болады.

12-18 жастағы балаларда 20 мг және 40 мг эзомепразолды қайта қабылдағаннан кейін АUС мәні және қан плазмасындағы ең жоғары концентрациясына жету уақыты (tmax) ересектердегі АUС және tmax мәндерімен ұқсас болды.

Фармакодинамикасы

Нексиум париетальді жасушаларда протон сорғысын спецификалық тежеу жолымен асқазандағы қышқыл сөлінісін төмендетеді, омепразолдың S-изомері болып табылады. Омепразолдың S - және R -изомерлері ұқсас фармакодинамикалық белсенділік иеленген.

Әсер ету механизмі

Нексиум әлсіз негіз болып табылады, қышқылды ортада париетальді жасушалардың сөл бөлетін өзекшелерінде жиналады, сол жерде белсенділенеді және протон сорғыcын – Н + К + -АТФаза ферментін тежейді. Эзомепразол қышқылдың әрі базальді, әрі көтермеленген сөлінісін тежейді. Эзомепразолдың әсері ішу арқылы 20 мг немесе 40 мг қабылдағаннан кейін 1 сағат ішінде дамиды. Препаратты 20 мг дозада 5 күн бойы тәулігіне бір рет күн сайын қабылдағанда пентагастринмен көтермеленгеннен кейін қышқылдың ең жоғары орташа концентрациясы 90% төмендейді (емдеудің 5-ші күні препаратты қабылдағаннан кейін 6-7 сағаттан соң қышқыл концентрациясын өлшегенде). Гастро-эзофагеальді рефлюкс ауруына (ГЭРА) шалдыққан және клиникалық белгілері бар емделушілерде күн сайын эзомепразолды 20 мг немесе 40 мг дозада ішу арқылы 5 күн қабылдағаннан соң асқазанішілік рН мәні 24 сағаттың орташа алынған 13 және 17 сағаты бойына 4-тен жоғары болды. Эзомепразолды тәулігіне 20 мг дозада қабылдау аясында асқазанішілік рН-тың 4-тен жоғары мәні, 76%, 54% және 24% емделушілерде, тиісінше, 8, 12 және 16 сағаттан кем емес сақталды. 40 мг эзомепразол үшін бұл арақатынас, тиісінше, 97%, 92% және 56% құрайды.

Қышқыл сөлінісін тежеу нәтижесінде жетуге болатын емдік тиімділік

40 мг дозада Нексиум қабылдағанда рефлюкс-эзофагиттің жазылуы шамамен 78% емделушілерде емнің 4 аптасынан соң және 93% емделушілерде емнің 8 аптасынан соң басталады.

Бір апта бойы тәулігіне 2 рет сәйкесті антибиотиктермен біріктіріп 20 мг дозадағы Нексиуммен емдеу шамамен 90% емделушілерде сәтті Helicobacter pylori эрадикациясына әкеледі. Асқынбаған ойық жаралы ауруы бар емделушілерге апталық эрадикациялық курстан кейін әрі қарай ойық жараны жазу және белгілерді жою үшін сөлініске қарсы препараттардың монотерапиясы талап етілмейді.

Қолданылуы

- гастро-эзофагеальді рефлюкс ауруы: эрозиялы рефлюкс-эзофагит, эрозиялы рефлюкс-эзофагит жазылғаннан кейін қайталануының алдын алу үшін ұзаққа созылатын демеуші емде, гастро-эзофагеальді рефлюкс ауруын белгісіне қарай емдеуде

- Helicobacter pylori -мен астасқан асқазан мен он екі елі ішектің ойық жара ауруы кезінде біріктірілген антибактериялық ем құрамындағы Helicobacter pylori эрадикациясында

- пептикалық ойық жарадан қан кетуді өткерген емделушілердегі қышқылды төмендететін ұзақ емде (асқазан бездерінің сөлінісін төмендететін препараттарды көктамыр ішіне қолданғаннан кейін, қайталануының алдын алу үшін)

- қабынуға қарсы стероидты емес дәрілерді ұзақ қабылдаумен байланысты гастропатияда

- Золлингер-Эллисон синдромы немесе патологиялық асқын сөлініспен сипатталатын басқа жай-күйлер, соның ішінде идиопатиялық асқын сөлініс

- қауіп тобына жататын емделушілерде қабынуға қарсы стероидты емес дәрілерді ұзақ қабылдаумен байланысты асқазан мен он екі елі ішектің ойық жарасының алдын алуда

Қолдану тәсілі және дозалары

Ішке. Таблетканы сумен іше отырып, бүтіндей жұтқан жөн. Таблеткаларды шайнауға немесе бөлшектеуге болмайды. Жұту қиын болатын емделушілер үшін таблеткаларды жарты стақан газдалмаған суда таблетка ыдырағанша араластыра отырып, ерітуге болады (ұсақ түйіршіктердің қорғағыш қабығы еріп кететіндіктен басқа сұйықтықтарды пайдалануға болмайды), сонан соң ұсақ түйіршіктер жүзіндісін бірден немесе 30 минут ішінде ішеді, одан кейін қайтадан стақанға жартылай су толтырып, қалдығын араластырып ішу қажет. Ұсақ түйіршіктерді шайнауға немесе үгітуге болмайды. Жұта алмайтын емделушілерге таблеткаларды суда ерітіп, назогастральді зондпен енгізу керек.

Ересектер мен 12 жастан асқан балалар

Гастро-эзофагеальді рефлюкс ауруы

4 апта бойы тәулігіне бір рет 40 мг-ден. Алғашқы курстан кейін эзофагиттің жазылуы болмайтын немесе белгілері сақталатын жағдайларда қосымша 4 апталық емдеу курсы ұсынылады.

Эрозиялық рефлюкс-эзофагит жазылғаннан кейін оның қайталануының алдын алу үшін ұзаққа созылатын демеуші ем

Тәулігіне бір рет 20 мг-ден.

Гастроэзофагеальді рефлюкс ауруын белгісіне қарай емдеу

Эзофагитсіз емделушілерге – тәулігіне бір рет 20 мг. Егер 4 апта емдегеннен кейін белгілері жоғалмаса, емделушіге қосымша тексеру жүргізген жөн. Ауру белгілері жойылғаннан кейін препаратты «қажет болған кезде» қабылдау режиміне көшуге, яғни белгілер жаңғырған кезде тәулігіне бір рет 20 мг Нексиум қабылдауға болады. ҚҚСП қабылдап жүрген емделушілер және асқазан мен он екі елі ішектің ойық жарасы дамуының қауіп тобына жататындар үшін «қажет болған кезде» режимінде емдеуді ұзарту ұсынылмайды.

Helicobacter pylori эрадикациясына арналған біріктірілген ем құрамында

Helicobacter pylori -мен астасқан асқазан мен он екі елі ішектің ойық жарасын емдеу: 20 мг Нексиум, 1 г амоксициллин және 500 мг кларитромицин. Барлық препараттар 1 апта бойы тәулігіне екі рет қабылданады.

Пептикалық ойық жарадан қан кетуді өткерген емделушілерде қышқылды төмендететін ұзақ уақыттық ем (асқазан бездерінің сөлінісін төмендететін препараттарды көктамыр ішіне қолданудан кейін, қайталануының алдын алу үшін)

Асқазан бездерінің сөл бөлуін төмендететін препараттармен көктамырішілік ем аяқталғаннан кейін 4 апта бойы тәулігіне 1 рет 40 мг Нексиум.

Ұзақ уақыт ҚҚСП қабылдайтын емделушілер

ҚҚСП қабылдаудан болатын асқазанның ойық жарасын емдеу:

Тәулігіне бір рет 20 мг немесе 40 мг Нексиум. Емдеу ұзақтығы 4-8 апта құрайды.

ҚҚСП қабылдаудан болатын асқазан мен он екі елі ішектің ойық жарасының алдын алу

Тәулігіне бір рет 20 мг немесе 40 мг Нексиум.

Патологиялық асқын сөлініспен байланысты жай-күйлер, соның ішінде Золлингер-Эллисон синдромы және идиопатиялық асқын сөлініс

Бастапқы ұсынылатын доза – тәулігіне екі рет 40 мг Нексиум.

Әрі қарай доза жекеше іріктеледі, емдеу ұзақтығы аурудың клиникалық көрінісіне қарай белгіленеді.

Препаратты тәулігіне 2 рет 120 мг дейінгі дозаларда қолдану тәжірибесі бар.

Препаратты назогастральді зонд арқылы енгізу

1. Таблетканы еккішке салыңыз да, еккішті 25 мл сумен және шамамен 5 мл ауамен толтырыңыз. Кейбір зондтар үшін, зондтың таблетка түйіршіктерімен бітеліп қалуын болдырмау үшін, препаратты 50 мл ауыз суымен сұйылту қажет болады.

2. Таблеткаларды еріту үшін еккіштің ішіндегісін шамамен екі минут бойы шайқаңыз.

3. Еккіштің ұштығын жоғары қарата ұстап, ұштықтың бітеліп қалмағанына көз жеткізіңіз.

4. Еккіштің ұштығын зондқа енгізіп, оны жоғары қарай бағыттап ұстауды жалғастырыңыз.

5. Еккішті сілкіп, оның ұштығын төмен қарата бұрыңыз. Дереу 5-10 мл ерітілген препаратты зондқа енгізіңіз. Енгізгеннен кейін еккішті бұрынғы қалпына келтіріп, шайқаңыз (ұштықтың бітеліп қалуын болдырмау үшін еккіштің ұштығын жоғары қарата ұстау керек).

6. Еккіштің ұштығын төмен қарата бұрып, тағы 5-10 мл препаратты зондқа енгізіңіз. Еккіш толық босағанша осы операцияны қайталаңыз.

7. Препараттың бір бөлігі еккіште шөгінді түрінде қалған жағдайда еккішті 25 мл сумен және 5 мл ауамен толтырып, 5 тармақта сипатталған әрекеттерді қайталаңыз.

Жағымсыз әсерлері

- іштің ауыруы, диарея, метеоризм, жүрек айну, құсу, іш қату

- дерматит, қышыну, есекжем, бөртпе

- ұйқысыздық, парестезия, ұйқышылдық

- «бауыр» ферменттері белсенділігінің жоғарылауы

- көрудің анық болмауы

- аллергиялық реакциялар: қызба, ангионевротикалық ісіну, анафилактоидтық реакция/шок

- қозу, депрессия, дімкәстану, абыржу

- дәм сезудің бұзылуы

- стоматит және асқазан-ішек кандидозы

- сарғаюмен (немесе онсыз) гепатит

- артралгиялар, миалгиялар, омыртқа, ортан жілік мойны, білезік сүйектер сынуының даму қаупі

- елестеулер (көбіне әлсіреген емделушілерде), озбыр мінез-құлық

- бауыр жеткіліксіздігі, бауыр энцефалопатиясы

- мультиформалы экссудативті эритема

- уытты эпидермальді некролиз

- гипомагнезиемия, ауыр гипомагнезиемия гипокальциемияға әкелуі мүмкін

Жай-күйі қатер шегіндегі емделушілерде жоғары дозаларды қабылдау кезінде көрудің қайтымсыз бұзылуының жекелеген жағдайлары туралы хабарланған, препаратты қабылдаумен себепті байланысы анықталмаған.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- эзомепразолға, орын басатын бензимидазолдарға немесе препарат құрамына кіретін басқа ингредиенттерге жоғары сезімталдық

- тұқым қуалайтын фруктозаны көтере алмаушылық

- глюкоза-галактоза мальабсорбциясы немесе сахароза-изомальтаза жеткіліксіздігі

- нелфинавирмен бір мезгілде қабылдау

- ГЭРА кезінде 12 жасқа дейінгі балаларға

- гастроэзофагеальді рефлюкс ауруынан басқа көрсетілімдер бойынша

18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер

- бүйректің ауыр жеткіліксіздігі

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Эзомепразолмен және басқа да протонды помпа тежегіштерімен емдеу аясында асқазан сөлі қышқылдылығының төмендеуі сіңуі қышқылды ортаға тәуелді болатын препараттардың сіңірілу өзгерісіне әкеледі. Эзомепразол, асқазандағы қышқыл сөлінісін төмендететін басқа препараттар сияқты, кетоконазол, интраконазол және эрлотиниб сіңірілуінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Сонымен қатар, эзомепразол дигоксинмен бірге қабылданғанда соңғысының концентрациясын арттыра алады. ППТ мен метотрексат бірге қабылданған кезде кейбір емделушілерде концентрация жоғарылайды. Метотрексатты жоғары дозаларда қолданғанда эзомепразол қабылдауды тоқтата тұру қажет.

Атазанавир мен нелфинавир омепразолмен бір мезгілде қабылданған жағдайларда сарысуда осы препараттар деңгейінің төмендеуі болды, сондықтан оларды қосып қолданудан аулақ болу керек. Тәулігіне бір рет 40 мг дозадағы омепразол мен 300 мг атазанавир/100 мг ритонавирді бірге тағайындау AUC мәндерінің, сондай-ақ атазанавирдің ең жоғары және ең төмен концентрацияларының едәуір төмендеуіне әкелді. Атазанавир дозасын 400 мг дейін арттыру омепразолдың атазанавир концентрациясына ықпал етуінің орнын толтырған жоқ. Cондықтан эзомепразолды атазанавирмен бірге тағайындауға болмайды, ал эзомепразол мен нелфинавирді бір мезгілде тағайындауға мүлде жол берілмейді.

Эзомепразол оның метаболизміне қатысатын негізгі СҮР2С19 ферментін тежейді. Эзомепразолды метаболизміне СҮР2С19 қатысатын диазепам, циталопрам, имипрамин, кломипрамин, фенитоин және т.б. сияқты басқа препараттармен бірге қолдану плазмада осы препараттар концентрацияларының жоғарылауына әкеліп, өз кезегінде, дозаны азайтуды талап етуі мүмкін. Мұндай өзара әрекеттесулер туралы, әсіресе Нексиумді «қажеттілігіне қарай» тәртібінде тағайындаған кезде естен шығармаған жөн. 30 мг эзомепразол мен СҮР2С19 цитохромының субстраты болып табылатын диазепамды бірге қабылдаған кезде диазепам клиренсінің 45% төмендеуі болады.

Эзомепразолды 40 мг дозада тағайындау эпилепсияға шалдыққан емделушілерде фенитоиннің қалдық концентрациясының 13% жоғарылауына әкелді. Осыған орай, эзомепразолмен емдей бастағанда және оны тоқтатқанда плазмадағы фенитоин концентрациясын бақылау ұсынылады.

Варфаринді 40 мг эзомепразолмен бірге қабылдау варфаринді ұзақ уақыт қабылдайтын емделушілерде коагуляция уақытының өзгеруіне әкелмейді. Дегенмен варфарин мен эзомепразолды бірге қолданғанда ХҚҚ (халықаралық қалыптандырылған қатынас) индексінің клиникалық мәнді артуының бірнеше жағдайлары жөнінде хабарланды. Сондықтан осы препараттарды бірге қолдану басталғанда және аяқталғанда ХҚҚ бақылау ұсынылады.

40 мг эзомепразолмен цизапридті бірге қабылдау дені сау еріктілердегі цизапридтің фармакокинетикалық параметрлері мәндерінің: AUC 32% және жартылай шығарылу кезеңінің 31% ұлғаюына әкеледі, алайда цизапридтің плазмадағы жоғары шекті концентрациясы бұл орайда елеулі өзгермейді. Цизаприд монотерапиясы кезінде байқалған QT аралығының мардымсыз ұзаруы Нексиумді қосқан кезде ұлғайған жоқ.

Нексиум амоксициллин мен хинидин фармакокинетикасының клиникалық елеулі өзгерістерін туындатпайды.

Эзомепразолмен бір мезгілде тағайындау сарысуда такролимус концентрациясының ұлғаюына әкеледі.

Эзомепразол мен напроксен немесе рофекоксибтің қысқа мерзімді бірге қолданылуын бағалау бойынша зерттеулерде клиникалық тұрғыдан маңызды өзара әрекеттесулер анықталған жоқ.

Эзомепразол метаболизміне CYP2C19 және CYP3A4 қатысады. Эзомепразолды СҮР3А4-ті тежейтін кларитромицинмен (тәулігіне 2 рет 500 мг) бірге қолдану эзомепразолдың AUC мәнінің 2 есе артуына әкеледі. Эзомепразол мен біріктірілген CYP3А4 және CYP2C19 тежегішін, мысалы вориконазолды бірге қолдану эзомепразолға тән AUC мәнінің 2 еседен де артық ұлғаюына әкеп соқтырады. Мұндай жағдайларда эзомепразол дозасын реттеу қажет емес.

Эзомепразол мен клопидогрелді бірге қолданудан аулақ болған жөн.

Айрықша нұсқаулар

Кез келген үрейлену белгілері болған кезде (мысалы, дене салмағын күрт едәуір жоғалту, құсудың қайталануы, дисфагия, қан аралас құсу немесе мелена), сондай-ақ асқазанның ойық жарасы болған кезде (немесе асқазан ойық жарасынан күдіктенгенде) қатерлі жаңа түзілімнің болуын жоққа шығарған жөн, өйткені Нексиуммен емдеу белгілер қатарының тегістелуіне әкеліп, диагноз қоюды кешеуілдетуі мүмкін.

Препаратты ұзаққа созылатын кезең бойына (әсіресе, бір жылдан астам) қабылдайтын емделушілер дәрігердің ұдайы қадағалауында болуы тиіс. Нексиумді «қажет болған кезде» қабылдайтын емделушілер белгілерінің сипаты өзгергенде өз дәрігерімен хабарласуы қажет екені жөнінде нұсқаулануы тиіс. Плазмадағы эзомепразол концентрациясының ауытқуын назарға ала отырып, «қажет болған кезде» емін тағайындағанда препараттың басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттестігін есепке алу керек.

Нексиумді Helicobacter pylori эрадикациясы үшін тағайындаған кезде үштік емнің барлық құрамдас бөліктеріне тән дәрілік өзара әрекеттесудің болуы мүмкін екені ескерілуі тиіс. Кларитромицин күшті СҮР3А4 тежегіші болып табылады, сондықтан СҮР3А4 қатысуымен метаболизденетін басқа препараттар (мысалы, цисаприд) алатын емделушілерге эрадикациялық ем тағайындалғанда болуы мүмкін қарсы көрсетілімдерді және кларитромициннің осы дәрілік заттармен өзара әрекеттесуін ескеру қажет.

Нексиум таблеткаларының құрамында сахароза бар, сондықтан олар тұқым қуалайтын фруктозаны көтере алмаушылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы немесе сахароза-изомальтаза жеткіліксіздігі бар емделушілерге қарсы көрсетілімді.

Протондық помпа тежегіштерімен емдеу Salmonella мен Campylobacter туғызатын асқазан-ішек жұқпаларының пайда болу қаупінің болымсыз артуына әкелуі мүмкін.

Сөл бөлуге қарсы препараттарды ұзақ уақыт аралығы кезінде қабылдайтын емделушілердің асқазанында темірлі кисталардың түзілуі жиі болады. Бұл құбылыстар қышқыл сөлінісін айқын тежеу нәтижесінде болатын физиологиялық өзгерістермен шартталған. Кисталар қатерсіз және қайтымды сипатта болады.

Ранитидинмен жүргізілген салыстырмалы зерттеулер барысында Нексиум циклоксигеназа-2 (ЦОГ-2) іріктелген тежегіштерін қоса, қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды (ҚҚСП) қабылдаған емделушілерде асқазан ойық жарасының жазылуына қатысты үздік тиімділігін көрсетті.

Бүйрек жеткіліксіздігі: препараттың дозасын реттеу қажет емес.

Нексиумді бүйрегінің ауыр жеткіліксіздігі бар емделушілерде қолдану тәжірибесі шектеулі; осыған орай, препаратты мұндай емделушілерге тағайындағанда сақ болу керек.

Бауыр жеткіліксіздігі: жеңіл және орташа бауыр жеткіліксіздігінде препараттың дозасын реттеу қажет емес.

Ауыр сипатты бауыр жеткіліксіздігі бар емделушілерде 20 мг - ең жоғары тәуліктік дозадан асыруға болмайды.

Егде жастағы емделушілер: препараттың дозасын реттеу қажет емес.

Жүктілік және лактация

Препаратты жүктілерге ана үшін күтілетін пайдасы ұрыққа төнетін болжамды қауіптен басым болған жағдайда ғана тағайындау керек.

Эзомепразолдың ана сүтімен бөліну-бөлінбеуі белгісіз, сондықтан Нексиумді бала емізу кезінде тағайындауға болмайды.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Дәрілік заттың жағымсыз әсерлерін ескере отырып, көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқарған кезде сақтық шарасын қадағалау керек.

Артық дозалануы

Симптомдары: жағымсыз әсерлер симптомдарының күшеюі.

Емі: симптоматикалық. Арнайы у қайтарғысы белгісіз. Эзомепразол плазма ақуыздарымен байланысады, сондықтан диализдің тиімділігі аз.

Шығарылу түрі және қаптамасы

Қабықпен қапталған 20 мг және 40 мг таблеткалар.

7 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден және баспалы алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған.

2 пішінді қаптамадан медицинада қолданылуы жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдерінде жазылған нұсқаулықпен бірге картон пәшкеге салынады.

Сақтау шарттары

25 о С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Сақтау мерзімі

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Дәріханалардан босатылу шарттары Контекстная реклама

Покажите рекламу только тем, кому действительно интересен ваш товар или услуга. Контекстная реклама позволит гибко определить вашу аудиторию.

Рекламу увидят жители конкретных стран или городов .

Она может быть размещена на определенных разделах сайта – на странице конкретной аннотации к лекарству, на страницах группы лекарств и/или же в статьях на определенную тематику.

Например: производитель салфеток может заказать рекламу так, чтобы она показывалась в статьях, посвященных насморку и борьбе с простудными заболеваниями, на страницах лекарств, которые борются с простудой и только жителям Казахстана и Украины, где вы ведете свои продажи.

Есть вопросы? Телефон рекламного отдела: +7 727 22 55 949

За запуск рекламной компании - 7000 тг.
За 1000 показов - 500 тг
Таргетинг по региону +10%
Таргетинг по разделам +5%
Таргетинг конкурентам +5%

Есть вопросы? Ответим! Телефон рекламного отдела: +7 727 22 55 949

Как заказать?

Просто укажите ваши контакты мы с вами свяжемся.

Есть вопросы? Телефон рекламного отдела: +7 727 22 55 949

Руководства, Инструкции, Бланки

Поиск

Новые файлы

Описание